– Leven en overleven in de mediamaatschappij –

Met ‘de media’ werd ooit een verzameling dorpsomroepers bedoeld waarvan iedereen wel wist wie dat waren. Dat is nu anders. Iederéén kan nu zender zijn. De ‘global village’ blijkt echter niet het utopische dorp geworden dat was beloof. Vaker is het nu een boksring waar iedereen aandacht wil, of een overwinning. De toeschouwers kijken er naar, steken de duim omhoog of omlaag, of wenden zich af.
De media vormen nu onze zuurstof, of zuurstoffles, waar we niet meer zonder kunnen. Maar zijn ‘de media’ wel het alfa en omega van ons leven? Of worden wij – mens, samenleving, de hele geschiedenis – ook en misschien wel meer gedreven door soms onzichtbare passies en krachten?

Als mentaliteitshistoricus houd ik me bezig met stille veranderingen en openlijke conflicten tussen alle deelnemers aan het maatschappelijke proces, van staat en organisaties tot sociale bewegingen en de ‘gewone burgers’ . Dat de samenleving harder wordt, kunnen we steeds duidelijker zien. Er wordt zelfs gesproken van een ‘afrekencultuur’. De termen die ik heb gebruikt zijn: ‘emotiecultuur’, ‘slachtoffercultuur’ en ‘compensatiecultuur’.

Op deze website kunt u zien wat ik zoal heb gedaan en geschreven, en waar ik nu zoal mee bezig ben. Als emeritus hoogleraar Ontwikkelingen in de Publieke Opinie geef ik workshops en lezingen in binnen- en buitenland over de relatie media-mens-maatschappij, en treed ik op als forensisch media-analist.